هنگ های قاتل ، پستانداران دریایی از زیر ردیف نهنگ های دندان دار و خانواده دلفین ها. این بزرگترین دلفین و تنها شکارچی واقعی در بین سینهداران است. طول آنها تا 10 متر و وزن آنها به 8 تن می رسد. نهنگ های قاتل پادشاهان واقعی اقیانوس ها هستند و در بالاترین پله هرم غذایی اقیانوس ایستاده اند. با دیدن رنگ سیاه و سفید مشخص نهنگ های قاتل، نه تنها دلفین ها و نهنگ ها، بلکه حتی کوسه های سفید نیز سعی می کنند از سر راه آنها خارج شوند. می توانید در این مقاله بیشتر در مورد ترس کوسه های سفید بزرگ از نهنگ های قاتل بخوانید. "یک شکارچی پیدا شد که حتی کوسه های سفید بزرگ هم از آن می ترسند".
بسته به منطقه زیستگاه خود، نهنگ های قاتل می توانند از یک ماهی (به ویژه تعداد زیادی از این گونه نهنگ های قاتل در دریای نروژ وجود دارد) یا پنگوئن تغذیه کنند. وقتی غذای مناسبی وجود ندارد، می توانند صدف بخورند. با این حال، هرگز، در کل دوره مشاهده و با در نظر گرفتن آرشیوهای تاریخی، حمله نهنگ قاتل به انسان در زیستگاه طبیعی خود صورت نگرفت. در اسارت بله نهنگهای قاتل گاهی مربیان خود را میکشتند و معلول میکردند، بهویژه یک نر به نام تیلیکوم که سه نفر را کشت. حتی در آن زمان، این حملات بیشتر تصادفی بود تا تلاش برای چشیدن طعم یک شخص. تصور کنید توسط حیوانی به وزن 8 تن هل داده می شوید، حتی یک هل دادن خفیف برای شما کشنده خواهد بود.
تصویر بالا نهنگ قاتل تیلیکوم در نمایشگاه SeaWorld Orlando در سال 2009
اما اینکه چرا نهنگهای قاتل در طبیعت به انسانها حمله نمیکنند هنوز یک راز بیولوژیکی است. از دیدگاه یک شکارچی بزرگ دریایی، یک شخص طعمه بسیار آسان تری نسبت به یک فوک یا پنگوئن است. او کندتر شنا می کند و آنچنان چابک نیست و وقتی فردی لباس آبی تیره به تن دارد، شباهت او به فوک ها بیشتر می شود. و از نظر اندازه نیز شبیه به فوک های بزرگ است، اگرچه این جزئیات ناچیز است، ولی نهنگ های قاتل به نهنگ های بسیار بزرگ حمله می کنند. با این حال، نهنگهای قاتل به نوعی بین مردم و فوکها تمایز قائل میشوند و اگر غواصی در اطراف دستهای از نهنگهای قاتل که فوکها طعمه طبیعی آنها هستند، شنا کند، به او حمله نمیکنند (اگرچه میتوانند بسیار نزدیک شنا کنند و به طرز شایستهای بترسانند). و نه تنها حمله نمی کنند، بلکه به خود اجازه می دهند که نوازش شوند. برخی از محققان معتقدند که نهنگ های قاتل به دلیل ذهن بسیار توسعه یافته خود به مردم حمله نمی کنند و بلافاصله متوجه می شوند که این طعمه معمول آنها نیست. نهنگ های قاتل واقعا بسیار باهوش هستند. کسانی که حداقل یک بار دیده اند که با چه تاکتیک ها و استراتژی های حیله گرانه ای به شکار فوک بر روی شناورهای یخ می پردازند، هرگز نهنگ های قاتل را حیوانات معمولی نمی نامند.
ممکن است این نظریه درست باشد، زیرا شکارچیان "احمق" بیشتری مانند کوسه یا کروکودیل مردم را می خورند. اما از سوی دیگر، این شکارچیان بسیار بیشتر از نهنگ های قاتل با مردم پیدا در تعامل هستند. کوسه ها اغلب در آب های کم عمق نزدیک سواحل شلوغ شنا می کنند و نهنگ های قاتل اغلب سعی می کنند از ساحل دور بمانند. همچنین نهنگ های قاتل عمدتاً در آب های شمالی زندگی می کنند. بنابراین، یک فرد به سادگی برای نهنگ های قاتل عجیب و غریب است و هنگامی که آنها ملاقات می کنند، نمی توانند بفهمند که آیا باید آن را بخورند یا نه. با این حال، اینجا هم همه چیز با هم جور در نمی آید. مواردی از حمله نهنگهای قاتل به گوزنهای شمالی وجود دارد که در آب شنا میکردند. و البته نهنگ های قاتل نیز اغلب با گوزن در آب دیده نمی شوند. علاوه بر این، نهنگهای قاتل، مانند همه دلفینها، بسیار کنجکاو هستند و دوست دارند حتی پرندگانی را که به طور تصادفی روی آب نشستهاند، بچشند، که در طعمه اصلی آنها نیز قرار نمیگیرند.
نظریه غیرمعمول دیگری وجود دارد که بر اساس آن نهنگ های قاتل به سادگی ... گوشت انسان را دوست ندارند. نهنگ های قاتل موجوداتی بسیار خانوادگی هستند، آنها در گروه های بزرگ 15-25 نفره شنا می کنند که در آنها همه اقوام نزدیک به یکدیگر هستند. با این حال، این نظریه به اندازه نسخه دیگری که توسط طرفداران اعمال باطنی ارائه شده است فوق العاده است. به نظر آنها نهنگ های قاتل با یک احساس تله پاتیک خاص، موجودی مرتبط با تفکر توسعه یافته را در شخص احساس می کنند و او را برای غذا می کشند یا به دلیل دیگری توسط نوعی تابو اخلاقی منع می شوند. با این حال، این تابو مانع از بلعیدن دلفینهای کمتر باهوش توسط نهنگهای قاتل نمیشود. برای برخی از گروه های نهنگ قاتل، دلفین ها حتی طعمه اصلی هستند. بنابراین در حال حاضر، این راز بی پاسخ مانده است.